Dom Tradycji w Kowarach jest od 1997 r. siedzibą powstałego cztery lata wcześniej Stowarzyszenia Miłośników Kowar (SMK). Na elewacji budynku znajdują się przedstawienia ginących zawodów – kowala, górnika, tkaczki, piwowara i zielarza. 

SMK prowadzi działalność o charakterze kulturalnym, promuje okoliczne rzemiosła oraz działalność różnych gałęzi przemysłu, w tym górnictwa, z którego Kowary słyną od wieków. W Domu Tradycji stowarzyszenie urządziło niewielkie muzeum regionalne. 

Na parterze znajduje się m.in. stała wystawa prezentująca tradycje piwowarskie (jeszcze na początku XX w. w Kowarach warzono piwo). Na pierwszym piętrze w holu można zobaczyć wystawę dywanów (kolekcja obejmuje m.in. przepiękne dywany smyrneńskie i axmintery), a w pokoju – ekspozycję „Górnictwo kowarskie”, poświęconą lokalnym tradycjom związanym z wydobyciem rud żelaza. Ważną w historii Kowar datą był rok 1927, kiedy rozpoczęto tu wydobycie rudy uranu. Po 1945 r. wznowiono eksploatację tych złóż, jednak była ona objęta ścisłą tajemnicą, ponieważ uran wykorzystywano w badaniach jądrowych i przez pierwsze kilkanaście lat cały urobek trafiał do Związku Radzieckiego, co potwierdza tajna radziecka mapa geologiczna z 1953 r. Zagospodarowana jest również pierwsza kondygnacja strychu, gdzie zaaranżowano sypialnię i łazienkę w stylu nawiązującym do pierwszej połowy XX w. Pośród eksponatów na uwagę zasługują oryginalne łóżko, wyprawy ślubne, pościel haftowana, pędzle do golenia, żyletki i perfumy z epoki, jak również interesujące wyroby sztuki kowalskiej: zamki, klamki ozdobne, ręcznie kute gwoździe oraz porcelanowe bezpieczniki elektryczne i obudowy do lamp przemysłowych wykonane w Fabryce Porcelany Technicznej.