Placówka Historyczno-Muzealna działa w strukturze Lwóweckiej Biblioteki Publicznej. Ekspozycje stałe i czasowe prezentowane są we wnętrzach okazałego ratusza miejskiego, którego budową kierował jeden z najznakomitszych architektów renesansu w tej części Europy – Wendel Rosskopf. W głównej sali wystawowej umieszczono kolekcję przybliżającą dzieje kulturalne i bogatą historią miasta. Lwówek otrzymał prawa miejskie już w 1217 r. i rozwijał się prężnie m.in. dzięki istnieniu kopalni złota. Wkrótce Lwówek uzyskał inne przywileje, w tym prawo do warzenia piwa, które stało się sławne także poza Dolnym Śląskiem i cieszyło się niesłabnącym uznaniem przez kolejne wieki.

W II połowie XVIII w. na bazie tej wielowiekowej tradycji w miejscu dawnego zamku książęcego założono miejski browar. Pod koniec XVIII w. był on największym obiektem produkcyjnym w mieście, a 20 lat później jego wydajność wynosiła ponad 2 tys. achteli (prawie 7500 litrów) piwa rocznie. Zakład był początkowo zarządzany przez bractwo składające się z najbardziej wpływowych mieszczan. W 1871 r. został przejęty przez Juliusa von Hohberga i należał do jego rodu aż do II wojny światowej, stając się jednym z najbardziej cenionych browarów śląskich. Piwowarstwu poświęcona jest część ekspozycji prezentowanej w lwóweckim ratuszu. Można na niej zobaczyć m.in. butelki, skrzynki i beczki z lokalnego browaru oraz kufle do piwa.

We Lwówku rozwijało się także sukiennictwo i tkactwo. W XVI w., jak odnotowali kronikarze, większość spośród 8000 mieszkańców utrzymywała się z produkcji sukna, a w mieście działało aż 450 warsztatów sukienniczych, tkackich i farbiarskich. We Lwówku funkcjonowały także zakłady trudniące się wydobyciem i obróbką kamienia. Nawiązując do dawnych tradycji, podczas corocznego Lwóweckiego Lata Agatowego w ratuszu prezentowane są wystawy minerałów, pochodzących zarówno z regionu, jak i całego świata.