Miasto Jaroměř położone jest w kraju hradeckim, 120 km od Pragi. Położone u zbiegu trzech rzek – Łaby, Úpy i Metui, jest ważnym węzłem drogowym i kolejowym. Określane mianem „miasta parków i ogrodów”, należy do najstarszych czeskich miast. W miejscu historycznego centrum książę Jaromír z rodu Przemyślidów założył na początku XI w. warowny gród. W średniowieczu miasto było chronione przez potężne mury miejskie, jednak zostało zniszczone w czasie wojen husyckich. Ponowny upadek Jaroměřa miał miejsce także pod koniec wojny trzydziestoletniej, kiedy miasto zostało niemal całkowicie wyludnione. Kolejne stulecia to okres rozkwitu Jaroměřa, na co wpływ miały m.in. wzniesienie pobliskiej twierdzy Josefov oraz budowa linii kolejowej (1857-1859). O latach świetności miasta świadczą liczne ciekawe budowle i zabytki.

W wyniku wojen śląskich (1740-1763) cesarstwo habsburskie utraciło znaczny obszar Śląska i Ziemi Kłodzka wraz z tamtejszymi twierdzami. Rozrastające się Prusy groziły dalszą ekspansją, dlatego dla zabezpieczenia terytorium Czech postanowiono zbudować dwie twierdze: Josefov i Terezín. 3 października 1780 r. cesarz Józef II położył kamień węgielny pod budowę nowej twierdzy w Josefovie. Po siedmiu latach prac budowla została ukończona i przekazana wojsku. Nigdy nie doszło do walk o nią. Podczas pierwszej wojny światowej w twierdzy przetrzymywani byli rosyjscy jeńcy, w czasie drugiej wojny – stacjonowały w niej jednostki Wehrmachtu oraz wojska rządowe. Od 1948 r. Josefov został włączony do miasta Jaroměř. W 1968 r. do twierdzy wkroczyły wojska radzieckie. Zajęły szpital wojskowy oraz kilka innych budynków i stacjonowały do 1991 r.